zapisać — 1. Coś jest (komuś) zapisane w górze, w gwiazdach «coś jest komuś przeznaczone»: W jednym dniu ich chowali: Sumczaka tłumnie, z wieńcami i mową, a Cichowicza ubogo, bez chóru, w trumnie szczerososnowej, którą Szczęsny zbił naprędce z Gawlikowskim … Słownik frazeologiczny
zapisywać — 1. Coś jest (komuś) zapisane w górze, w gwiazdach «coś jest komuś przeznaczone»: W jednym dniu ich chowali: Sumczaka tłumnie, z wieńcami i mową, a Cichowicza ubogo, bez chóru, w trumnie szczerososnowej, którą Szczęsny zbił naprędce z Gawlikowskim … Słownik frazeologiczny
do- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne z uwydatnieniem odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «oznaczające osiągnięcie (osiąganie) wyniku (celu), doprowadzenie jakiejś czynności do końca, np. doczytać, dodzierać,… … Słownik języka polskiego
finalizacja — ż I, DCMs. finalizacjacji, blm «doprowadzenie do końca; ukończenie» Finalizacja rozmów, pertraktacji, prac. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
maksymalizacja — ż I, DCMs. maksymalizacjacji, blm «dążenie do osiągnięcia maksimum czegoś w jakiejś dziedzinie; doprowadzenie do maksymalnego stopnia rozwoju» ‹ze śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
mediator — m IV, DB. a, Ms. mediatororze; lm M. mediatororzy a. owie, DB. ów książk. «pośrednik, którego celem jest doprowadzenie do ugody między spierającymi się stronami; rozjemca» Występować jako mediator, w roli mediatora. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
mediatorstwo — n III, Ms. mediatorstwowie, blm «pośrednictwo między dwiema spierającymi się stronami mające na celu doprowadzenie do ugody» … Słownik języka polskiego
naprawa — ż IV, CMs. naprawawie; lm D. naprawaaw 1. «doprowadzenie czegoś do stanu używalności, do porządku, usunięcie w czymś usterek, uszkodzeń; naprawienie, reperacja, remont» Drobna, gruntowna naprawa. Naprawa bielizny, obuwia, zegarka, telewizora,… … Słownik języka polskiego
normalizacja — ż I, DCMs. normalizacjacji zwykle blm 1. «opracowanie i wprowadzenie obowiązujących przepisów, norm w zakresie pewnych czynności, świadczeń, prac itp., zwłaszcza opracowanie i wprowadzenie jednolitych norm technicznych; ujednolicenie,… … Słownik języka polskiego
odchów — m IV, D. odchówchowu, Ms. odchówchowie, blm zootechn. «zabiegi mające na celu doprowadzenie młodego pokolenia zwierząt hodowlanych do wieku odpowiedniego do uboju lub dalszego chowu» … Słownik języka polskiego
prze- — 1. «przedrostek wyrażający następujące odcienie znaczeniowe w tematach czasowników, z którymi się łączy» a) «przebycie czegoś, np. przebiec, przefrunąć, przelecieć» b) «przedzielenie, przeniknięcie czegoś, przejście przez coś, np. przebić,… … Słownik języka polskiego